Parsiyel Protez Kullanan Hastaların Dişsizlik Sınıflaması

Caglar Bilmenoglu

Keywords: epidemiyoloji, kennedy sınıflaması, parsiyel dişsizlik, ağız sağlığı

Aim:

Hareketli bölümlü protez kullanımı, parsiyel dişsiz hastaların rehabilitasyonu için düşük maliyetli ve yaygın bir tedavi seçeneği olarak kabul edilmektedir. Bu tür hastaların dişsizlik durumları ve protez planlaması ile ilgili geçmişten bugüne pek çok farklı sınıflandırma yapılmasına karşın “Kennedy Sınıflaması” en yaygın ve en kabul gören sınıflandırmadır. Bu çalışmanın amacı hareketli bölümlü protez kullanan hastaların Kennedy sınıflamasını belirlemektir. Ayrıca aynı örnek grubuna ait epidemiyolojik verilerin yaş, çene, cinsiyet ve yıl gibi değişkenlerle olan ilişkisini değerlendirmektir.

Method:

Bu çalışma 2008-2012 yılları arasında İstanbul Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Protetik Diş Tedavisi ABD’nda gerçekleştirilmiştir. Toplamda hareketli bölümlü protez endikasyonu konulan 6512 hasta çalışmaya dahil edilmiştir. Veriler hastaların diş eksikliklerini gösteren formlardan retrospektif olarak elde edilmiş, veriler SPSS istatistik programında değerlendirilmiştir.

Results:

Çalışmamızda Kennedy sınıflaması içinde “Sınıf I” en yaygın (%64,56), “Sınıf IV” ise ez az yaygın olarak bulunmuştur. Cinsiyete göre erkeklerde (%63,73), kadınlarda ise (%65,20) yine en yaygın olarak “Sınıf I” görülmüştür. Çalışmanın dahil edildiği bütün yıllarda yine “Sınıf I” en yaygın olarak bulunmuştur. Sınıflama %57,17 alt çenede, %42,83 üst çenede gerçekleştirilmiştir. Alt çene (%72,17) ve üst çenede (%54,39) yine “Sınıf I” en yaygın olarak bulunmuştur. Çalışmaya dahil edilen hastaların %36,09’u 50-59, %21,02’si 40-49, %23,74’ü ise 60-69 yaş aralığındadır. Çalışmaya dahil edilen bütün hastaların yaş aralıklarında ise yine “Sınıf I” en yaygın olarak gözükmektedir.

Conclusions:

Hareketli bölümlü protez kullanan hastaların büyük bir çoğunluğu “Kennedy sınıflamasında “Sınıf I” e dahildir. Bu sonuçlar yıl, çene ve cinsiyet değişkenlerinden etkilenmemektedir.

#32