Covid-19 Pandemisinde Uzaktan Eğitim Alan Dönem 1 Öğrencilerinin Duygudurum Değerlendirmesi

Fethi Sada Zekey

Keywords: Uzaktan Eğitim, Covid- 19 Pandemisi, Duygudurum

Aim:

Tıp fakültesini kazanarak üniversite yaşamına adım atmış olan ancak pandemi sürecinde uzaktan eğitim, üniversiteye giriş sınav stresi ve birçok sosyal faktör nedeniyle zor bir süreçten geçmiş olan yeni tıbbiyeli öğrencilerin psikojenik etkilenme düzeylerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.

Method:

Pandemi ile birlikte uzaktan eğitim modeline geçiş yapan tıp fakültesi dönem 1 öğrencilerine online olarak iletilmiş anket yaş, cinsiyet ve pandemi dinamikleriyle değişen yaşam tarzını değerlendiren 20 sorudan oluşmuştur. Ulusal ve uluslararası geçerlilik ve güvenilirliği kabul edilmiş olan beck depresyon ölçeği de 105 öğrenci tarafından doldurulmuştur. Kesitsel analiz için SPSS 20.00 yazılımı kullanılmıştır, p<0.05 anlamlı olarak kabul edilmiştir.

Results:

Katılımcıların yaşları 18 ila 22 arasında değişkenlik göstermektedir. 53 katılımcı kadın iken 52 katılımcı erkek olup cinsiyetlerin dağılımı arasında anlamlı bir farklılık tespit edilmemiştir(p>0.05). Pandemi ile birlikte bilgisayar yada farklı teknolojik aygıtlar üzerinden ders takibinde konsantrasyon kaybı yaşadığını belirtenler %81,9’luk dilimi oluşturmakta idi. Pandemi süreci ile beraber beslenme alışkanlıkları değişenler %70,2lik kesimi oluşturmakta idi. Beslenme alışkanlıkları ve fiziksel aktivite değişimine sekonder kilo alımı yaşayan öğrenciler %47,6’lık kısmı oluşturmakta idi. Pandemi öncesinde sigara kullanmakta olan katılımcılar %16,2’lik kesimi oluştururken pandemi süreci bu öğrencilerin %26,7 sinde sigara kullanımında artış ile sonuçlanmıştır. Pandemi döneminde üniversiteye hazırlık dönemi geçirmiş ve örgün üniversite ortamından mahrum kalmış olan öğrencilerden %5,7’si beck depresyon ölçeğine göre sınırda klinik depresyon düzeyinde %1’i ise orta derece depresyon düzeyinde tespit edilmiş olup bu öğrenciler psikiyatrik değerlendirmenin yapılabilmesi için yönlendirildi.

Conclusions:

Pandeminin tüm dünyada biyopsikososyal negativite içeren dinamikleri arttırdığı aşikardır. Üniversite hayatına yeni başlamış olan ve üniversiteden beklentileri evinden elektronik ortam ile karşılayamamış olan tıbbiyeli hem hekim olacak olmanın verdiği hazzı yaşayamamakta, hem de uygulamaların geniş kapsam içerdiği tıp eğitimine yönelik güdülenmesi azalmaktadır. Teorik derslerin online, uygulamalı derslerin ise örgün olarak işleneceği hibrit eğitim modeli öğrencilerin tıp eğitimindeki uygulamalardan mahrum bırakmayacağı gibi biyopsikososyal iyilik halini arttırabilir.

#56