Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Öğrencilerinde Sigara Kullanımı ve Depresyon Semptomatoloji Durumlarının Değerlendirilmesi

Esra Yaşkiran, Kamile Marakoğlu

Keywords: Depresyon; Sigara; Öğrenci; Tıp Fakültesi

Aim:

Tıp fakültesi öğrencilerinin sigara kullanım sıklıkları ve depresyon semptomatoloji durumlarının değerlendirilmesi ve nikotin bağımlılığı ile depresyon arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır.

Method:

Bir üniversitede öğrenim gören tıp fakültesi öğrencileri arasında yapılan 1064 öğrencinin katılımıyla gerçekleştirilen kesitsel tipte bir çalışmadır. Öğrencilere sosyodemografik özelliklerini de içeren 47 soruluk anket yapıldı. Sigara içenlerin ve bırakanların bırakmada aşamalı değişim süreci yönünden tasnifi için Prochaska ve arkadaşlarının önerdiği soru takımının Türkçe uyarlaması kullanıldı. Sigara kullanan öğrencilerin bağımlılık düzeylerini değerlendirmek için Fagerström Nikotin Bağımlılık Testi (FNBT), depresyon semptomatolojilerini değerlendirmek için 21 soruluk Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ) kullanıldı.

Results:

Öğrencilerin %56,8’i (n=604) kadın, %43,2’si (n=460) erkekti ve yaş ortalamaları 22,15±2,1 idi. Öğrencilerin %13,1’i (n=140) her gün sigara içmekte, %8,3’ü (n=88) ara sıra sigara içmekteydi. Öğrencilerin %72,2’si (n=768) hiç sigara içmemişken, %6,4’ü (n=68) sigarayı bırakmıştı. Sigara içen toplam %21,4 (n=228) öğrencinin sigara içme süresi ortalama 4,3±3,1 yıl olarak hesaplandı. Ortalama sigaraya başlama yaşı 17,2±3,1 idi. Erkek öğrencilerde sigara içme sıklığı kız öğrencilere göre daha fazlaydı(p<0.001). En yüksek sıklık %24,4 (n=41) ile beşinci sınıf öğrencilerinde tespit edildi. Babası veya kardeşi sigara içen öğrencilerde sigara içme sıklığı anlamlı düzeyde yüksek bulundu(sırasıyla p=0,002 ve p<0,001). Öğrencilerin sigara bırakma istekleri Transteorik Modele göre değerlendirildiğinde %34,2’sinin (n=78) ‘hazırlık aşamasında’ olduğu görüldü. Bekar öğrencilerde evlilere göre depresyon sıklığı yüksek bulundu(p=0,048). Altıncı sınıf öğrencilerinde depresyon semptomatolojisi sıklığı anlamlı düzeyde düşük bulundu(p<0,001). Günlük sigara tüketim miktarı arttıkça depresyon semptomatoloji sıklığı artmaktaydı(p<0,001). Sigara içen öğrencilerde içmeyenlere göre depresyon semptomatolojisi sıklığı anlamlı düzeyde daha yüksek bulundu(p<0,001). Öğrencilerin sigara içmesi depresyon semptomu gösterme riskini 2 kat arttırmaktaydı.

Conclusions:

Çalışmamızda sigara içen öğrencilerde depresif semptom gösterme sıklığının, sigara içmeyenlere göre daha yüksek olduğu görüldü. Ayrıca günlük içilen sigara miktarı arttıkça depresif semptom gösterme sıklığının da artmış olduğu görüldü.

#111