Evde Sağlık Hizmeti Alan Yaşlılarda Kırılganlık ve NLR-PLR İlişkisi

Zeynep Aşık, Mehmet Özen

Keywords: Kırılganlık, inflamasyon, kırılgan yaşlı, NLR, PLR

Aim:

Kronik inflamasyonda sıklıkla görülen doku yıkımı anjigenezis ve/veya fibrozis ile sonuçlanır. Özellikle fibrozisin yaşlılardaki kırılganlığın nedenlerinden biri olabileceği düşünülmektedir. Kırılganlık yaşlılarda düşme, immobilizasyon, ağrı, depresyon gibi geriatrik sendrom bulgularının artışına neden olabilir.
Bu araştırmada yaşlılardaki kırılganlık ve inflamasyon arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Bu sebeple Edmonton Frail Scale, inflamasyonu belirlemek için NLR ve PLR kullanılmıştır.

Method:

Araştırmada AEAH’den 01.11.2017 – 30.04.2020 tarihleri arasında evde sağlık hizmeti alan kişilerin sağlık kayıtları taranmıştır. Ardından katılımcılara ve/veya bakım verenlerine Edmonton frail scale uygulanmıştır. Araştırmaya dahil etme kriterleri belirtilen tarihler arasında evde sağlık hizmeti almış olmak, 65 yaş ve üzerinde olmak, belirtilen tarih aralığında evde sağlık hizmeti kapsamında hemogram testi yapılmış olması, araştırmaya katılmayı kabul etmiş olmaktır.
Araştırma için 02.05.2019 tarih ve 12/30 karar numarası ile etik kurul onayı alınmıştır.

Results:

332 katılımcının %54,82’si kadın, %45,18’i erkektir. Katılımcıların yaşları 65-106 arasında olup ortalama 81,162±8,483’tür. Katılımcıların %97,6’sının kronik hastalığı mevcuttur. Katılımcıların Edmonton Frail Scale ortalaması 9,403±2,032 şeklindedir. Buna göre %2,4 kırılgan değil, %8,1 kırılabilir, %18,1 hafif kırılgan, %40,7 orta kırılgan, %30,7 şiddetli kırılgandır. Katılımcıların ortalama NLR ve PLR değerleri sırasıyla 4,397±5,038 ve 169,363±101,461 şeklindedir. Edmonton skoru ve NLR arasında pozitif korelasyon (r=0,085 ve p=0,122); Edmonton skoru ve PLR arasında ise negatif korelasyon (r=-0,04 ve p=0,465) bulunmuştur.
Araştırmamızda NLR erkeklerde, kırılgan yaşlılarda, 75-84 yaş aralığında, HT ve malnutrisyon hastalarında yükselmiş; DM, demans, CVO ve hemipleji hastalarında düşmüştür. PLR ise erkeklerde, kırılgan olmayan yaşlılarda, 75-84 yaş aralığında, HT ve CVO hastalarında yükselmiş; hemipleji, malnutrisyon, demans ve DM’de düşmüştür.

Conclusions:

Araştırmamız sonucunda NLR ile kırılganlık arasında pozitif; PLR ile kırılganlık arasında negatif korelasyon tespit edilmiştir. Konuyla ilgili daha fazla çalışma yapılması gereklidir, ancak kırılgan yaşlılarda inflamasyon takibi için NLR ve PLR değerlerinin de incelenmesinin yararlı olacağı düşüncesindeyiz.

#43